7 Kasım 2009 Cumartesi

Bır Cumartesı sabahı


Kahvemı ıcıp gazetelerımı okuduktan sonra evde etrafıma bır bakındım "Yapmıyorum kardesım bugun iş miş" dedim. Gectım bilgisayarın basına. Zaten kac gundur yazamıyorum dıye karnımda bır agrı vardı. Kitaplarımın bir tanesinin arasında, küçük bir kagıda yazmıs olduğum bir sözü buldum.

... Kalbinde çözülmeden kalan her şey için sabırlı ol. Soruların kendisini sevmeye çalış, kilitli odalar ve yabancı lisanda yazılmış kitaplar gibi...

Cevapları şimdi arama. Şu anda cevaplar sana verilmez, çünkü sen henüz onlarla yaşayamazsın. Bu her şeyi yaşama meselesidir. Şu anda, senin "soru"yu yaşaman gerekiyor. Belki daha ileride farkına bile varmadan günün birinde kendi cevabını yaşarken bulacaksın.

Rainer Maria Rilke

Hoşuma gitti. Demek ki ilk okudugumda da hosuma gitmiş ki not almısım. Yukarıdakı söz gercekten cok dogru. Kendı hayatımda bu tip benzer farkındalıklar yasadıgım cok olmustur. Eminim sizlerin de.. Cevapları ararken gecırdıgımız zaman, dogru soruları sorup sormadıgımız hakkında emin olmaktan çoğu zaman bizi alıkoyuyor aslında değil mi?

Hiç yorum yok: